Tussen de Linde

Wat kan ik hier nog over zeggen Sanne. We hebben er samen aan gewerkt. Met plezier zelfs. Pratend over het leven, over de lente, over je gezin. Over de waarde van iets moois maken. Het was immers gewoon een ontwerp-opgave, toch? Je wilde er graag op je zij in liggen. Het zou in een natuurgebied begraven worden. Linde leek je mooi. Allemaal gewoon randvoorwaarden..

Het leven kent ook een randvoorwaarde.
Rust zacht Sanne, veel dank voor de waardevolle ervaring.

Ik maakte Sanne’s kist van twee machtige delen Lindehout. Verzaagd, geschaafd en geschuurd tot 7 houten kaders. Ieder kader een centimeter hoger dan de ander. Leven is groeien, leven is grillig. Om bij zijligging nog wel haar gezicht te kunnen zien bij een open kist hield ik de onderkant van de kist laag. Drie juten banden trekken bij het dragen van de kist de deksel op de onderkant.

PS. Ik heb getwijfeld of ik dit werk op mijn website zou zetten. Het is zo persoonlijk. En het onderwerp ligt niet iedereen.
Maar na enig overpeinzen;
Mijn werk is nu eenmaal persoonlijk.
Het onderwerp… mag wel weer wat meer ruimte krijgen in onze maatschappij denk ik.
PS2. Sanne wilde dat ik er ‘heel veel reclame mee ging maken’ :)









View All